تزریق کورتون به کمر یکی از رایجترین درمانهایی است که برای تسکین کمردرد انجام میشود و گاهی اوقات میتوان آن را جایگزین جراحی کمر کرد. ترکیبی از داروی استروئید و داروی بیحسی مستقیماً در فضای اپیدورال در کانون درد تزریق میشود؛ فضای اپیدورال ریشههای عصب و نخاع را دربرمیگیرد. تزریق کورتون به کمر معمولاً پس از امتحان کردن درمانهای غیرجراحی از قبیل مصرف داروی مسکن، فیزیوتراپی و تغییر رفتار و سبک زندگی انجام میشود. تزریق کورتون به کمر غالباً بخشی از طرح مدیریت جامع درد است.
زندگی با کمردرد بسیار آزاردهنده و تقریباً غیرقابل تحمل است. درد کمر غالباً ناتوان کننده است، اجازه نمیدهد کارهای ضروری یا مورد علاقهتان را انجام بدهید و انجام دادن فعالیتهای روزمره را برایتان به شکنجهای مداوم تبدیل میکند. اگر کمردرد دارید، حتماً به پزشکی مراجعه کنید که در زمینه کنترل درد تخصص داشته باشد. پزشکان ما در کلینیک امید پس از یافتن علت اصلی کمردرد، روشهای موثری مانند تزریق کورتون را برای تسکین درد پیشنهاد میدهند.
مزایای تزریق کورتون به کمر
تزریق کورتون به کمر یکی از بهترین روشها برای تسکین درد بیمارانی است که از درد مزمن کمر رنج میبرند. تزریق کورتون با هدف افزایش توانایی حرکتی و بهبود عملکرد کمر و پاهای بیمار و کاهش التهاب دور ریشههای عصب انجام میشود تا به این ترتیب درد کنترل شود، بیمار بتواند در درمان فیزیوتراپی و درمانهای دیگر شرکت کند و با بهرهگیری از این درمانها از بهبود طولانی مدت برخوردار شود. به علاوه بیمارانی که کورتون در کمر تزریق میکنند، میتوانند مصرف داروهای بدون نسخه و تجویزی را کاهش بدهند، از توانایی حرکتی بیشتر و سهولت انجام فعالیتهای روزمره لذت ببرند و نیاز به جراحی را به تعویق بیاندازند.
مشاوره و راهنمایی
با تیمی از متخصصان ویژه در زمینه بیومکانیک، متعهد هستیم که به ورزشکاران، مربیان و علاقه مندان به ورزش در درک و بهبود عملکرد ورزشی انها از طریق لنز تحلیلی علمی کمک کنیم.
فرم درخواست مشاوره رایگان
کاربرد تزریق کورتون به کمر
تزریق استروئید برای تسکین درد کل بدن کاربرد دارد. بیماران مبتلا به درد مفصلی مزمن نیز مانند بیماران دچار کمردرد میتوانند از این درمان موثر بهرهمند شوند. تزریق کورتون غالباً در کنار درمانهای دیگری مانند فیزیوتراپی و درمان دارویی انجام میشود.
تزریق استروئید برای درمان بسیاری از عارضههای ستون فقرات، از جمله موارد زیر کاربرد دارد:
- تنگی کانال نخاعی: ممکن است کانال نخاعی تنگ شود و در نتیجه عصبها و نخاع تحت فشار قرار بگیرد. در این صورت بیمار دچار درد، بیحسی، گزگز یا ضعف میشود.
- فتق یا لغزس دیسک کمر: دیسک قطعهای غضروفی است که بین مهرههای استخوانی ستون فقرات قرار دارد. دیسکها ضربه را جذب میکنند، ستون فقرات را انعطافپذیر میکنند و احتمال ساییده شدن مهرهها را روی یکدیگر کاهش میدهند. بخش نرم داخلی دیسک گاهی از ترک ایجاد شده در دیواره دیسک بیرون میزند و به درد و ناراحتی دامن میزند.
- اسپوندیلولیستزی یا سرخوردگی مهره: ممکن است مهره از جای خود خارج شود و به کانال نخاعی فشار بیاورد. سرخوردگی مهره به درد و علائم دیگری مانند گزگز یا بیحسی دامن میزند.
- خار استخوانی: خار یا زائدۀ استخوانی عارضه دیگری است که با درد و التهاب همراه است.
- آرتروز ستون فقرات: آرتروز ستون فقرات معولا در سنین بالای 40 سال رخ می دهد و پزشکان برای تسکین کمردرد ناشی از این عارضه، تزریق موقتی کورتون به کمر را برای بیمار انجام میدهند.
روشهای بسیاری برای تشخیص و درمان عارضههای فوق وجود دارد، متخصصین بهترین روشها را با توجه به نیازهای هر بیمار انتخاب میکنند. تزریق کورتون برای هر عارضهای که با التهاب و در نتیجه تحت فشار قرار گرفتن عصبها همراه باشد، مفید است. البته عوارض جانبی تزریق کورتون موجب میشود که پزشکان هنگام تصمیمگیری برای تزریق کورتون به بیماران دچار عارضههایی مانند فشار خون بالا یا دیابت احتیاط کنند.
مراحل تزریق کورتون به کمر
تزریق کورتون به کمر عمل سادهای است که کمتر از یک ساعت طول میکشد. مراحل تزریق کورتون به کمر به شرح زیر است:
- پزشک ناحیه درگیر را با استفاده از دستگاه رادیوگرافی یا سونوگرافی پیدا میکند. پزشکان معمولاً از دستگاه رادیوگرافی زنده و با رزولوشن بالا استفاده میکنند تا به این ترتیب بتوانند تزریق را با ظریفترین سوزنها و با حداقل درد انجام بدهند.
- ناحیه مورد نظر به طور موضعی بیحس میشود و کورتیکواستروئید نیز برای کاهش التهاب تزریق میشود. این تزریق کمی ناراحت کننده است، اما دردناک نیست و داروی بیحسی به سرعت اثر میکند.
- کمردرد اکثر بیماران بلافاصله پس از تزریق کمتر میشود و درد در مدت چند ساعت تا چند روز بعد از تزریق، بیشتر تسکین مییابد.
آمادگی قبل از تزریق کورتون به کمر
قبل از تزریق باید فهرست کاملی از تمام داروهای مصرفی خود، به ویژه داروهای رقیق کننده خون یا مکملهای غذایی را در اختیار پزشک معالجتان بگذارید. ممکن است لازم باشد مصرف بعضی از این داروها را از چند روز قبل از تزریق کورتون به کمر قطع کنید تا خطر خونریزی یا کبودی محل تزریق کمتر شود.
همچنین لازم است ابتلا به عارضههای دیگر را پیش از تزریق کورتون به پزشک معالجتان اطلاع بدهید و نگرانیهایتان را با ایشان در میان بگذارید. پزشک دستورات لازم را با توجه به وضعیت سلامتی و پرونده پزشکیتان میدهد.
عوارض و مراقبتهای پس از تزریق کورتون به کمر
تزریق کورتون به کمر یک عمل ساده سرپایی است و بیماران ظرف کمتر از یک ساعت از کلینیک خارج میشوند. کمی احساس ناراحتی در محل تزریق به مدت یک یا دو روز پس از تزریق عادی است؛ برای رفع این ناراحتی میتوانید کیسه یخ را روی محل تزریق قرار بدهید.
اثر داروی بیحسی پس از چند ساعت از بین میرود. انتظار میرود که در این زمان متوجه شوید که کمردردتان کمتر شده است و درد ظرف چند روز بیشتر تسکین پیدا کند. درد اکثر بیماران چند ماه تا چند سال آرام میشود. اگر تزریق کورتون موثر باشد، میتوان آن را برای دستیابی به نتایج بهتر تکرار کرد.
نرخ موفقیت تزریق کورتون به وضعیت بیمار بستگی دارد، در هر حال مطالعات نشان داده است که درد 80 درصد بیماران مبتلا به فتق دیسک کمر و بیش از 87 درصد بیماران دچار تنگی کانال نخاعی خفیف تا متوسط در حد زیادی بهبود مییابد.
اگر کمردردتان برطرف نشد یا دچار عوارض جانبی نامطلوب شدید، حتماً با پزشک معالجتان تماس بگیرید. ممکن است پزشک درمانهای دیگری را برای ارزیابی دقیقتر عارضه و درمان آن توصیه کند.
ماندگاری اثر تزریق کورتون به کمر
تزریق کورتون تحت هدایت CT بیشتر از 15 ـ 20 دقیقه طول نمیکشد، اگر از رادیوگرافی استفاده شود، درمان زمان بیشتری میبرد. بهبودی کامل و عادی شدن عملکرد پا، مثانه و فشار خون تقریباً 30 دقیقه تا یک ساعت طول میکشد. ریکاوری کامل برخی بیماران بیشتر از دو ساعت زمان میبرد. با توجه به زمان آمادهسازی انتظار داشته باشید که حدوداً 4 ساعت در کلینیک باشید؛ تا زمانی که عملکرد کمر، پاها و مثانه و فشار خون عادی نشده باشد و نتوانید بدون سرگیجه به طور عادی راه بروید و بنشینید، اجازه ندارید کلینیک را ترک کنید.
خطرهای احتمالی تزریق کورتون و دلایل موثر نبودن تزریق
تزریق کورتون در کمر معمولاً درمانی ایمن به شمار میآید و به همین دلیل است که جامعه پزشکی دهها سال است که تزریق کورتون را برای تسکین کمردرد انجام میدهد. بااین حال یافتههای جدید حکایت از آن دارد که تزریق کورتون میتواند عوارض جانبی نیز به دنبال داشته باشد. تزریق مکرر کورتون به روشهای زیر به بدن آسیب میزند.
- بسته به میزان پخش شدن داروی بیحسی ممکن است هر دو پا یا یک پایتان به مدت دو ساعت یا بیشتر کاملاً بیحس شود.
- احتمال افت موقتی فشار خون وجود دارد.
- ممکن است متوجه پر بودن مثانه نشوید و تا چند ساعت پس از تزریق کورتون نتوانید مثانهتان را مانند همیشه کنترل کنید. اگر مثانهتان پر شده باشد، احتمال نشت ادرار (بیاختیاری ادرار) وجود دارد، به همین دلیل توصیه میشود که مثانه را قبل از تزریق تخلیه کنید و از چند ساعت قبل از عمل مایعات ننوشید.
موارد زیر نیز از جمله عوارض جانبی معمول تزریق کورتون به شمار میآید:
- تحریکپذیری
- اضطراب
- بیقراری
- آلرژی
- افزایش درد
- خونریزی
- بالا رفتن قند خون
- سردرد
بسیار مهم است که پس از تزریق با پزشک معالجتان در ارتباط باشید، چون ممکن است علائم دیگری نیز بروز یابد. عوارض جانبی به ندرت پس از تزریق کورتون به کمر بروز مییابد، بااین حال بهتر است احتمال بروز عوارض را هنگام تصمیمگیری مدنظر قرار دهید.
دیگر روشهای درمان کمردرد
بیماران پس از کاهش درد میتوانند در درمان فیزیوتراپی فعالتر شوند، از زندگیشان بیشتر لذت ببرند و توانایی از سرگیری وظایفی را بازیابند که به دلیل علائم قادر به انجامشان نبودند. بنا به این دلایل است که بسیاری از پزشکان مسیر معمول درمان کمردرد را با تمرکز بر تسکین درد دنبال میکنند.
ممکن است روش دیگری وجود داشته باشد که علاوه بر تسکین درد، عارضه اصلی دامن زننده به کمر درد را نیز بهبود بدهد. در حوزه پزشکی ترمیمی و سلول درمانی از سلولهای التیام دهندهای که به طور طبیعی در بدن وجود دارد، برای تسهیل فرایند بهبود استفاده میشود. پزشکان دو روش از سلول درمانی را برای تسکین کمردرد پیشنهاد میدهند:
- درمان با سلولهای بنیادی مزانشیمال: سلولهای بنیادی مزانشیمال در سراسر بدن وجود دارند و این توانایی را دارند که در ترمیم آسیبدیدگیها به بقیه سلولها کمک کنند. پزشک سلولهای بنیادی مزانشیمال را از مغز استخوان استخراج میکند، سپس سلولها آمادهسازی میشود و در ناحیهای که بیشترین درد در آن احساس میشود، تزریق میگردد. افزایش غلظت سلولهای ترمیم کننده به بهبود سلولهای آسیب دیده کمک میکند و همزمان درد را کاهش میدهد.
- پی آر پی (تزریق پلاسمای غنی از پلاکت): سلولهای خونی حاوی ترکیبات مهمی هستند که یکی از آنها پلاکت است. پلاکتها حاوی پروتئینها و فاکتورهای التیام دهندهای هستند که التهاب را کاهش میدهند و به دیگر سلولهای التیام دهنده مانند سلولهای بنیادی مزانشیمال کمک میکنند. عمل تزریق PRP مشابه درمان با سلولهای بنیادی مزانشیمال است. ابتدا کمی خون از بیمار گرفته میشود و در سانتریفیوژ چرخانده میشود تا پلاسمای غنی از پلاکت به دست بیاید. سپس این محلول در ناحیه دردناک تزریق میشود.
مشاوره و راهنمایی
با تیمی از متخصصان ویژه در زمینه بیومکانیک، متعهد هستیم که به ورزشکاران، مربیان و علاقه مندان به ورزش در درک و بهبود عملکرد ورزشی انها از طریق لنز تحلیلی علمی کمک کنیم.
فرم درخواست مشاوره رایگان
سوالات رایج
آیا تزریق کورتون منجر به افزایش وزن میشود؟
تزریق کورتون در مقایسه با استروئیدهای خوراکی، از آنجاییکه به صورت موضعی به کار گرفته میشود و مثدار اندکی از آن به صورت سیستماتیک جذب میشود، منجر به افزایش وزن نمی شود. اگر از این ماده به مقدار یا در دفعات زیاد استفاده شود، میتواند اثر سیستماتیکی همچون استروئید خوراکی از خود نشان دهد.
چند مرتبه میتوانید از تزریق کورتون استفاده نمایید؟
از تزریق کورتون در یک محل بخصوص تقریبا هر سه ماه و یا حداکثر سه یا چهار مرتبه در سال میتوان بهره گرفت. تزریق کورتون میتواند تاثیرات مخربی بر مفاصل و تاندون ها داشته باشد و بنابراین نباید بیش از هر سه ماه مورد استفاده قرار بگیرند. خطرات بخصوص دیگری به همراه تزریق کورتون وجود دارد.
چه پزشکانی تزریق کورتون را تجویز میکنند؟
کورتون را پزشک عمومی، متخصص درد، روماتولوژیست، جراح ارتوپد، پزشک ورزشی، جراح ورزشی و بسیاری از متخصصین دیگر میتوانند تجویز نمایند. این مساله به آموزشهایی که پزشک دیده و همچنین پیچیدگی تزریق بستگی دارد.
آیا تزریق کورتون میتواند به منیسک پاره کمک نماید؟
تزریق کورتون میتواند به کاهش التهاب و درد ناشی از پارگی منیسک کمک نماید. تزریق کورتون معمولا در درمان منیسک کمکی نخواهد نمود و بنابراین علائم مکانیکی آن را بهبود نخواهد بخشید. اگر منیسک قابل ترمیم باشد، تزریق کورتون توصیه نمی شود، چرا که میتواند روند درمانی آن را بهم بزند.
عملکرد تزریق کورتون بر روی بورسیت چیست؟
تزریق کورتون به کاهش تورم و التهاب کمک میکند، بنابراین منجر به کاهش درد ناشی از بورسیت خواهد شد. این تزریق میتواند مدت زمان تسکین کافی برای انجام فیزیوتراپی یا اصلاح فعالیتها را فراهم نماید تا شاید به درمان دیگری نیازی نباشد.