فتق دیسک (دیسک کمر) و درد کمرناشی از آن، یکی ازعلل اصلی بروز درد در میان بزرگسالان است. این وضعیت اغلب می تواند به شدت ناتوان کننده باشد و فرد مبتلا را از فعالیت های روزانه خود نیز باز دارد. خوشبختانه خبرهای خوبی هم وجود دارد. درمان کم تهاجمی (عمل بسته دیسک کمر) برای فتق دیسک کمر،موجب شده است تا افراد مبتلا به این عارضه بدون هیچ خطر و عوارضی ، درد کمر خود را تسکین دهند و در مدت زمان کوتاه‌تری نسبت به جراحی سنتی، بهبود یابند.در این مقاله، تکنیک های مختلف کم تهاجمی برای درمان فتق دیسک کمر را شرح میدهیم و این روش‌ها را با هم مقایسه می کنیم.
اگرچه فقط یک جراح مجرب ستون فقرات میتواند بهترین تکنیک جراحی را به شما توصیه کند، اما انجام تحقیقات و آگاهی از گزینه‌های درمانی، این امکان را به شما میدهد که تصمیمی کاملاً آگاهانه در مورد برنامه درمانی خود بگیرید.
فتق دیسک کمر
ستون فقرات، از استخوان هایی به نام مهره تشکیل شده است که این مهره ها توسط دیسک های ستون فقرات، محافظت می شوند. برای توصیف چینش دیسک های ستون فقرات، بهتر است که آنها را مانند یک دونات ژله ای تصور کنید. قسمت بیرونی دیسک ستون فقرات یک لایه بیرونی سخت است که آنولوس فیبروزوس نامیده می شود. حلقه فیبروزوس هسته پالپوسوس را احاطه کرده است که این هسته ژله مانند، همان مواد داخل دونات است. دیسک ها بین هر یک از مهره های ستون فقرات قرار دارند و به عنوان ضربه گیر، فشارهای وارد شده به ستون فقرات در طول فعالیت های روزانه را جذب می کنند.
فتق دیسک کمری که گاهی اوقات برآمدگی دیسک یا بیرون زدگی و پارگی دیسک نیز نامیده میشود، زمانی اتفاق می‌افتد که، تکه ای از هسته ی دیسک به کانال نخاعی فشار وارد میکند. فتق دیسک معمولا درمراحل اولیه ی انحطاط دیسک رخ میدهد. به همین دلیل است که این دو عارضه با هم ایجاد می شوند.
کانال نخاعی، فضای محدودی دارد، در نتیجه، این فضا برای جا دادن اعصاب ستون فقرات و در کنار آن، قطعات دیسک جابجا شده، بسیار باریک است. این جابجایی باعث می شود دیسک بر روی اعصاب ستون فقرات فشار بیاورد و درد خفیف تا شدیدی را در فرد ایجاد کنند.
فتق دیسک می تواند در هر قسمتی از ستون فقرات ایجاد شود، اما بیشتر در ستون فقرات کمری، قسمت پایینی پشت بدن ایجاد می شود. فتق دیسک معمولاً در این ناحیه از ستون فقرات رخ می دهد زیرا هنگام انجام فعالیت هایی مانند نشستن، بیشترین بار و وزن بدن را به خود می گیرد. مناطقی از بدن که علائم دردناک را در آنها احساس می کنید به جایی که فتق دیسک در آن رخ داده، بستگی دارد. به عنوان مثال، فتق دیسک کمر احتمالاً منجر به کمردرد و علائم سیاتیک می شود. خوشبختانه، روش های کم تهاجمی، که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت، روش درمانی بسیار موثری برای عارضه ی فتق دیسک کمر هستند.
مشاوره و راهنمایی
با تیمی از متخصصان ویژه در زمینه بیومکانیک، متعهد هستیم که به ورزشکاران، مربیان و علاقه مندان به ورزش در درک و بهبود عملکرد ورزشی انها از طریق لنز تحلیلی علمی کمک کنیم.
فرم درخواست مشاوره رایگان
فرم درخواست مشاوره رایگانجراحی کم تهاجمی ستون فقرات
اگر چه فتق دیسک، عارضه ای است که به سختی درمان میشود، اما جراحی کم تهاجمی ستون فقرات (MISS) به جراحان این امکان را می دهد که بیماران را با آسیب کمتر درمان کنند. برای بیماران، این نوع جراحی، به معنای درد کمتر، بستری شدن کوتاه‌تر در بیمارستان و عوارض کمتر است. برخی از مزایای دیگر جراحی کم تهاجمی ستون فقرات شامل موارد زیر است:
• برش‌های کوچکتر جراحی، گاهی اوقات حتی به اندازه میلی‌متر.
• از دست دادن خون کمتر در حین جراحی.
• آسیب کمتر عضلانی، زیرا تکنیک های کم تهاجمی به برش کمتر احتیاج دارند یا در برخی موارد بدون برش عضله نیز انجام میشوند.
• بسیاری از روش‌های جراحی کم تهاجمی، سرپایی هستند و بیمار فقط تحت بی‌حسی موضعی قرار میگیرد و خطر بروز عوارض نیز کاهش پیدا میکند.
• کاهش خطر عفونت و درد پس از جراحی
• بهبودی سریعتر از عمل جراحی.
• کاهش اتکای بیمار به مصرف داروهای مسکن پس از جراحی.
موارد زیر گزینه هایی برای درمان کم تهاجمی فتق دیسک کمر است که توسط پزشک ارائه شده است.
عمل بسته دیسک کمر برای فتق دیسک کمر
پس از عمل بسته دیسک کمر، بیماران اغلب می توانند در همان روز یا روز بعد ترخیص شوند و پس از گذراندن دوره مورد نیاز برای بهبودی، دردشان تقریبا بطور کامل از بین خواهد رفت.
انواع مختلف جراحی دیسککتومی کمر شامل موارد زیر است:
میکرودیسککتومی کمری
میکرودیسککتومی کمری از طریق پشت با استفاده از یک برش کوچک در نزدیکی خط وسط کمر انجام می شود. میکرودیسککتومی کمری امکان برش کوچکتر از دیسککتومی باز را فراهم می کند، اما ممکن است برای دسترسی بهتر به لامینکتومی نیز نیاز باشد.
در طول میکرودیسککتومی، جراح ستون فقرات، از میکروسکوپ یا لوپ‌ها استفاده میکند تا ریشه عصبی فشرده‌شده را که باعث درد و ناراحتی میشود، به وضوح ببیند. این تفاوت اصلی بین دیسککتومی باز و میکرودیسککتومی است. سپس، میکرودیسککتومی کمری همان فرآیند دیسککتومی باز را دنبال میکند و از یک ابزار کوچک برای برداشتن قطعات دیسک فتق شده، استفاده میکند.
از آنجایی که میکرودیسککتومی کمر به استاندارد جدید جراحی نزدیکتر است، اکنون در مقایسه با روش های باز به همان اندازه موثر، در نظر گرفته می شود زیرا شامل برش کوچکتر و از دست دادن خون کمتر، عوارض جانبی کمتر نسبت به دیسککتومی باز کمری است.
لامینکتومی
فتق دیسک با لامینکتومی قابل درمان است.
بیمارانی که دچار تنگی کانال نخاعی در قسمت کمر هستند، رو به پایین، روی میز جراحی قرار می گیرند. محل برش جراحی، اغلب با اشعه ایکس حین عمل و با استفاده از فلوروسکوپی تایید می شود. یک برش پوستی به طول حدود ۱ سانتی متر در قسمت میانی پشت بدن ایجاد می شود. ابزر گشادکننده نیز به صورت متوالی قرار می گیرند تا عضله را به سمت لامینا، قسمت پشتی ستون فقرات، باز کنند.
سپس یک کشنده برای نگه داشتن بافت عضلانی و امکان دسترسی جراح به ستون فقرات قرار داده می شود. با استفاده از میکروسکوپ، بافت نرم پوشاننده برداشته شده و استخوان در معرض دید قرار می گیرد. استفاده از میکروسکوپ ، بینایی جراح را بهبود می بخشد و عمل جراحی را دقیق تر و موثرتر می کند. سپس از ابزارهای جراحی ویژه ی برداشتن خارهای استخوانی و لامینا استفاده می شود. به این عمل لامینکتومی کمری یا رفع فشار کمری گفته می شود. سپس ممکن است قسمت قدامی لامینا در طرف دیگر نیز برداشته شود. رباط زیر استخوان با استفاده از ابزارهای مخصوصی خارج می شود. در این حالت، دیسک را نیز می توان بررسی کرد.
دیسککتومی
دیسککتومی کمرمانند میکرودیسککتومی، شامل برداشتن قسمت فتق کرده ی دیسک ستون فقرات است. این جراحی باعث کاهش فشار بر روی نخاع و اعصاب نخاعی می شود. روش‌های مختلفی برای انجام دیسککتومی کمری وجود دارد، اما مزایای دیسککتومی کم تهاجمی مشابه با میکرودیسککتومی و فیوژن ستون فقرات است. از برش‌های کوچکتر برای انجام جراحی استفاده میشود که زمان مورد نیاز برای بهبودی را تسریع کرده، مدت زمان بستری شدن را کاهش داده و موجب درد بعد از جراحی کمتری میشود.
جراحی کم تهاجمی فیوژن ستون فقرات
عمل فیوژن ستون فقرات، روشی شناخته شده است که برای درمان فتق دیسک استفاده می شود، اما کمتر پیش میاید که جراح بتواند عمل فیوژن ستون فقرات با حداقل تهاجم را انجام دهد. هدف از عمل فیوژن ستون فقرات تثبیت مهره ها و برداشتن فشار از روی اعصاب نخاعی آسیب دیده است. فیوژن های کم تهاجمی را می توان تنها با استفاده از دو برش کوچک در پشت بیمار انجام داد. این امر فیوژن کم تهاجمی ستون فقرات را برای بیمار بسیار آسان تر از فیوژن سنتی می کند.
تزریق استروئید اپیدورال
برخلاف داروهای ضد درد خوراکی که باید قبل از ورود به جریان خون از طریق سیستم گوارشی شما عبور کنند تا فقط تسکین درد عمومی را ارائه دهند.تزریق استروئید اپیدورال تسکین فوری را در محل دقیق عصب آسیب دیده، منجر میشود.
این تزریق حاوی لیدوکائین برای بی حس کردن ناحیه مورد نظر، و همچنین یک داروی استروئیدی ضد التهابی برای کاهش التهاب دردناک در محل دقیقی است که فتق دیسک در آن ناحیه بر عصب فشار وارد می کند. این درمان ممکن است درد شما را به اندازه‌ای کاهش دهد که به شما امکان دهد به طور کامل در جلسات توانبخشی فیزیوتراپی، که فتق دیسک شما را برطرف می‌کنند، شرکت کنید، از طرفی این تزریق میتواند باعث تسکین متوسط تا طولانی‌مدت، درد شود.
3 نوع تزریق اپیدورال وجود دارد.
• تزریق اپیدورال دمی یا کودال:کانال نخاعی از طریق سوراخی در انتهای استخوان خاجی به نام هیاتوس نخاعی خاتمه می یابد. دارو از طریق هیاتوس خاجی به فضای اپیدورال تزریق می شود. این همان رویکردی است که برای بیهوشی زنان باردار در حین زایمان استفاده می شود.
• تزریق اپیدورال ترانسفورامینال:ریشه های عصبی در هر سطح ستون فقرات از طریق یک سوراخ استخوانی در ستون فقرات به نام سوراخ عصبی یا بین مهره ای یا نوروفورامن از کانال نخاعی خارج می شوند. دارو از طریق این فورامن ها به فضای اپیدورال تزریق می شود.
• تزریق اینترلامینار اپیدورال:لامینا قسمتی از استخوان است که قوس خلفی هر سطح مهره را تشکیل می دهد و با هم کانال نخاعی را تشکیل می دهند. نوک سوزن در بین لامینا وارد می شود تا دارو را به فضای اپیدورال برساند.
تزریق به بلوک انتخابی ریشه عصبی (SNRB)
به معنای تزریق بی حس کننده موضعی بر روی یک ریشه عصبی خاص است. این تزریق ها معمولاً به جهت تشخیص منبع درد استفاده می شوند. در بیمارانی که دارای چندین ناحیه ی فشرده شده عصب در ستون فقرات هستند، تزریق بی حس کننده موضعی بر روی یک ریشه عصبی همراه با شرح حال بیمار، معاینه فیزیکی و اسکن ام آر آی، می تواند به شناسایی و تشخیص درست، عامل و منبع درد کمک کند (مانند عارضه ی تنگی نخاع).
تزریق به بلوک شاخه داخلی (MBB)
مفاصل فاست یک جفت برآمدگی استخوانی هستند که یک سطح مهره را مستقیماً به بالا و پایین آن را به سطح مهره متصل می کنند. مانند هر مفصلی در بدن، این مفاصل نیز ممکن است به مرور زمان دچار آرتروز شود و موجب بروز انواع کمردرد شوند. تزریق به بلوک شاخه داخلی، به معنای تزریق بی حس کننده موضعی بر روی اعصاب شاخه داخلی است. اعصابی که سیگنال های درد را از یک مفصل فاست منتقل می کنند. این تزریق می تواند به تعیین اینکه آیا مفصل فاست مولد درد فرد است یا خیر، کمک کنند.
درد مفاصل فاست میتواند با استفاده از تزریق به یک بلوک عصبی درمان شوند که عصب داخلی مفصل را از انتقال سیگنال های درد باز می دارد.
تزریق مفصل فاست
تزریق مستقیماً در خود مفصل فاست است، شبیه تزریق داروهای ضد التهابی یا مسکن به مفاصل آرتروز.
بعد از جراحی چه اتفاقی میفتد؟
در بیشتر موارد، بلافاصله پس از عمل بسته دیسک کمر، عملکرد قلب و ریه شما همچنان کنترل می شود و پزشک ممکن است برای کنترل درد و حالت تهوع، دارویی تجویز کند. پرستار، نحوه مراقبت از محل جراحی را، قبل از ترخیص به شما آموزش میدهد و پزشک برنامه‌ای را برای افزایش تدریجی میزان فعالیت‌تان به شما ارائه میدهد. ممکن است پس از عمل بسته دیسک کمر از شما خواسته شود که از پشتبند استفاده کنید و ممکن است به شما گفته شود که از خم شدن، بلند کردن اجسام، چرخاندن و فعالیت‌های ورزشی بطور موقت خودداری کنید.جراح وضعیت جسمانی شما را بررسی میکند و در صورت صلاحدید ممکن است به فیزیوتراپی ارجاع داده شوید.
اگر تب داشتید، محل جراحی آب جمع کرد، درد یا بی حسی کمر یا پاها افزایش یافت، یا اگر در تنفس، بلع، یا ادرار مشکل داشتید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
از پزشک خود در مورد برنامه بهبودی خاص خود پس از جراحی سوال کنید. مهم است که دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید تا هر چه سریعتر پس از جراحی بهبود پیدا کنید و شانس خود را برای دستیابی به نتیجه ای مطلوب، افزایش دهید.
سرعت بهبودی شما به نوع عمل جراحی، تعهد شما به همکاری نزدیک با فیزیوتراپیست و انجام ورزش و حرکت های صحیحی بستگی دارد که توسط جراح، توصیه شده است.
خطرات بالقوه عمل بسته دیسک کمر چیست؟
خطرات بالقوه همانند هر جراحی دیگری، شامل عوارض غیرقابل پیش بینی ناشی از بیهوشی، لخته شدن خون، مشکلات پزشکی تشخیص داده نشده، مانند بیماری قلبی خاموش، و واکنش های آلرژیک نادر است.
برخی از خطرات جراحی ستون فقرات شامل تسکین ناقص درد، آسیب به ریشه های عصبی، عفونت و عوارض مربوط به دیگر اندام های داخلی است. اکثر این عوارض نیز پس از شناسایی قابل درمان هستند، اما گاهی اوقات به بستری شدن طولانی‌تر، داروهای اضافی و گاها حتی جراحی اضافی نیاز دارند.
بسته به نوع جراحی که انجام می دهید، این خطرات توسط جراح به شما توضیح داده می شود. به طور کلی، این عوارض به ندرت اتفاق می افتند، اما به یاد داشته باشید که جراحی یک فرآیند دشوار است، و بنابراین، عوارض غیر قابل پیش بینی طی آن رخ می دهند. برای رسیدن به بهترین نتیجه ی ممکن، به عنوان یک بیمار، درک و پیروی دقیق از توصیه های پزشک بسیار حائز اهمیت است
مشاوره و راهنمایی
با تیمی از متخصصان ویژه در زمینه بیومکانیک، متعهد هستیم که به ورزشکاران، مربیان و علاقه مندان به ورزش در درک و بهبود عملکرد ورزشی انها از طریق لنز تحلیلی علمی کمک کنیم.
فرم درخواست مشاوره رایگان
